سیستم جدید تصفیه آب (ترجمه فرانک فراهانی جم)

فرانک فراهانی جم نوشته زیر را از منبع Sciencedaily برای جام جم ترجمه کرده است:

مهندسین ، سیستم جدیدی را طراحی کرده اند که با استفاده از روش ساده ای برای تصفیه آب می تواند عوامل میکروبی موجود در نمونه های جمع آوری شده از طوفان کاترینا را به طور کامل و صددرصد حذف کند.
در این روش از رزین ، مس و آب اکسیژنه برای تصفیه آب آلوده استفاده می شود که در مقایسه با روشهای موجود ، ایمن تر ، کم هزینه تر و ساده تر است و می تواند گروه وسیعی از مواد شیمیایی سمی را در هم شکند. اگرچه این روش می تواند آلودگی های آب را از میان ببرد ؛ اما این آب قابل آشامیدن نخواهد بود. ویژگی بسیار مهم و حیاتی این روش محدود کردن گسترش بیماری در مناطق خسارت دیده سطح جهان خواهد بود. پس از فاجعه طوفان کاترینا دانشمندان در تلاش بوده اند از راههای مختلف حفاظت از منابع مختلف را هنگام مواجهه با چنین شرایط مشابهی تضمین کنند. بنابراین باید پیش از تماس آب جاری شده در سطح منطقه خسارت دیده با انسان و انتقال آن به منابع طبیعی آب زیرزمینی ، روش مناسبی را برای گندزدایی و ضدعفونی آب در نظر بگیریم.
سیستم جدیدی که برای تصفیه آب از سوی محققان ارائه و بررسی شده ، بسیار ساده است. یک صفحه پلیمری شامل رزین و مس در جریان آب آلوده انداخته می شود ، با اضافه کردن آب اکسیژنه ، رادیکال های آزاد روی این صفحه پلیمری ایجاد می شود. رادیکال های آزاد در مجاورت این صفحه باقی مانده و در آنجا با باکتری ها تماس برقرار کرده و آنها را منهدم می کنند. محققان در تلاش هستند مس موجود در آب تصفیه شده نهایی را کاهش دهند و اثر سیستم را نیز بر سموم شیمیایی افزایش دهند. آنها پیش بینی می کنند در 5 تا 7 سال آینده بتوان از این سیستم در مواقع اضطرای استفاده کرد. در این فرایند یک مکانیسم شیمیایی قدیمی مبنای کار واقع شده که در این مکانیسم کاتالیزورهای فلزی باعث ایجاد مقدار زیادی رادیکال آزاد در آب اکسیژنه می شود.
رادیکال های آزاد اتمها یا مولکول هایی هستند که دارای الکترون اضافی است و تمایل شدیدی برای اشتراک گذاشتن این الکترون اضافی دارند. این رادیکال های آزاد شریک خود را با جداکردن آن از اتم مجاور به دست می آورند و درنتیجه به هدف یا طعمه آسیب می رسانند. حجم بالای رادیکال های آزاد می تواند باعث تخریب سموم شیمیایی ، مرگ باکتریها و ایجاد خسارت جبران ناپذیر در غشای سلولی یک میکروارگانیسم شود.با کاربرد این روش در فاضلاب های صنعتی می توان تمام باکتری های موجود در این منابع را در 15 دقیقه از میان ببریم.
در نمونه های آب آلوده با غلظت بالای باکتری های موجود ، در شرایط آزمایشگاهی می توان حداقل 99 درصد باکتری های موجود در نمونه را به روش مشابه در مدت زمان 90 دقیقه از بین ببریم و به آب تصفیه شده عاری از هر نوع آلودگی میکروبی دست یابیم.