دانشمندان به تازگی توانسته‌اند به کمک نانوکابل‌ها، نور را به الکتریسیته (برق) مبدل کنند که به این ترتیب به کمک این یافته می‌توان روزی نانوربات‌های الکتریکی طراحی کرد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، قطر این نانو کابل‌ها 16 نانومتر است و چندین میکرومتر طول دارد.
این کابل‌ها شبیه به آنتن‌های نوردهنده هستند. برخی از باکتری‌ها مجهز به این آنتن‌ها می‌باشند که از آنها برای تبدیل نور به برق به روشی مشابه روش نیمه رساناها در صفحات خورشیدی و البته در مقیاس بسیار کوچکتر استفاده می‌کنند.
به گفته دانشمندان دانشگاه توکیو، این نانوکابل‌ها اولین نمونه از یک نانوساختار هدایت‌کننده نوری هستند.
برای آزمایش این نانوکابل‌ها محققان یکی از آنها را بر روی یک صفحه سیلیکونی قرار داده و ولتاژی را از سطح آن عبور دادند.
وقتی نور به این صفحه تابیده می‌شد جریان برق در نانوکابل بین دو الکترود جاری شده و به محض خاموش کردن نور جریان برق نیز قطع می‌شد.
اما اکنون، دو قرن پس از زمانی که لکوموتیوهای بخاری در ایجاد انقلاب صنعتی نقش بسزایی ایفا کردند، یکبار دیگر همان زغال سنگ شاید همان سوختی باشد که "عصر جت" می‌تواند به آن تکیه کند.
اما این بار هواپیماهای آینده قادر خواهند بود با سوخت مایعی که از زغال سنگ یا گاز طبیعی به دست می‌آید، به پرواز درآیند.
خبرگزاری رویترز در گزارشی درباره زغال سنگ مایع می‌نویسد نیروی هوایی آمریکا یک هواپیمای "ب- ۵۲استراتوفورترس" را با استفاده از سوختی که پایه اصلی آن زغال سنگ است، چند بار بطور آزمایشی به پرواز درآورده است.
یک شرکت هواپیمایی آمریکایی به نام "جت‌بلو" نیز از تصویب لایحه‌ای در کنگره این کشور حمایت می‌کند که در صورت تصویب برای تهیه سوختهای جایگزینی تخفیف‌های مالیاتی در نظر گرفته می‌شود و این امر می‌تواند فناوری را به سمتی هدایت کند که سوخت جت با قیمتی برابر بشکه‌ای ۴۰دلار تولید شود که این رقم به مراتب از قیمتهای کنونی نفت ارزانتر است.
چندین شرکت بزرگ استخراج زغال‌سنگ در آمریکا، که ذخایر زغال سنگ آن از میزان ذخایر نفت عربستان سعودی بیشتر است، در زمینه ایجاد راههایی برای ایجاد سوختهای برگرفته از کربن سرمایه‌گذاری می‌کنند.
فناوری تولید سوخت مایع از زغال سنگ یا گاز طبیعی، فناوری جدیدی نیست. روش "فیشر- تروپش" که توسط دو محقق آلمانی به نامهای فرانتس فیشر و هانس تروپش در سال ۱۹۲۳به وجود آمد و در طول جنگ جهانی دوم، آلمان و ژاپن از این روش برای تولید سوختهای جایگزینی استفاده کردند. در سال ۱۹۴۴آلمان عملا ۶/۵میلیون تن یا ۱۲۴هزار بشکه در روز سوختهای جایگزینی تولید کرد.
اکنون در نقاط دیگری از جهان نیز سوخت مایع برگرفته از زغال سنگ((CTL مورد استفاده قرار دارد از جمله در افریقای جنوبی که ۳۰درصد نیازهای سوختی آن در زمینه حمل و نقل از این طریق تامین می‌شود.
اخیرا سخنگوی انجمن ملی معدن آمریکا گفت سوختهای بیودیزل از نظر تولید گازهای دی اکسید کربن امتیاز خاصی ندارند ضمن آن که هزینه تولید آنها نیز بسیار هزینه بر است و مشکلات جدی دیگری نیز از لحاظ زیرساختی و غیره ایجاد می‌کند.
اما این سخنگو گفت سوختهای مایع برگرفته از زغال سنگ، برای مصارف حمل و نقل به میزان قابل ملاحظه‌ای پاک تر از سوختهای متعارف هستند.
"لوک پوپوویچ" اضافه کرد این امکان وجود دارد که آمریکا از رقبای اقتصادی خود مانند چین که قصد دارد ۲۵میلیارد دلار صرف احداث کارخانه‌های تبدیل زغال سنگ به سوخت مایع کند، عقب بماند.
یک کارشناس آمریکایی گفت کارخانه‌های آمریکایی هر یک احتمالا هر روز با صرف ۸/۵میلیون تن زغال سنگ، ۴۰هزار بشکه سوخت CTLتولید می‌کنند این در حالی است که چین تلاش خود را متوجه ساختن کارخانه‌هایی کرده است که می‌توانند روزانه ۶۰هزار بشکه سوخت CTLتولید کنند.
اما چگونگی پیشرفت برنامه‌های آتی بسته به روند آتی قیمتهای نفت در بازارهای جهانی خواهد بود.
کارخانه یک میلیارد دلاری "بول ماونتن" قرار است ظرف شش سال روزانه ۲۲هزار بشکه سوخت دیزل و ۳۰۰مگاوات برق که برای مصرف ۲۴۰هزار خانه کافی است را تولید کند.
رییس یک شرکت انرژی آمریکا می‌گوید گزارشهایی وجود دارد که نشان می‌دهد چین می‌تواند با استفاده از زغال سنگ، با هزینه ۲۵دلار، معادل یک بشکه نفت انرژی تولید کند در حالی که در آمریکا این رقم بیشتر حول و حوش ۴۵ دلار است.
یک شرکت سوختهای جایگزینی در آمریکا اخیرا اعلام کرد که سوخت جت "فوق پاک" تولید این شرکت با موفقیت در پرواز یک بمب افکن ب- ۵۲در پایگاه هوایی ادواردز کالیفرنیا آزمایش شده است. این بمب افکن با سوختی که ۵۰درصد آن CTLو ۵۰درصد سوخت جت متعارف جی‌پی-JP-8) ۸)بود، به پرواز درآمد.
این پرواز آزمایشی بخشی از یک طرح وزارت دفاع آمریکا تحت عنوان "ابتکار سوخت مطمئن" است که هدف آن ایجاد منابع مطمئن داخلی برای تامین نیازهای انرژی ارتش آمریکاست.
پنتاگون امیدوار است از استفاده خود از نفت خام و تولیدکنندگان خارجی بکاهد و تا سال ۲۰۱۶حدود نیمی از سوخت پروازی مورد نیاز خود را از منابع جایگزینی تامین کند.
ایرنا
دولت انگلیس سرانجام طرح احداث بزرگترین نیروگاه بادی جهان در دهانه رود "تیمز" را تصویب کرد.
به گزارش سایت اینترنتی "بی‌بی‌سی‌نیوز"، "آلیستر دارلینگ" وزیر صنایع و بازرگانی انگلیس اعلام کرد این طرح شامل چند مزرعه بادی است که یکی از آنها به نام "لاندن اری"( (London Arrayدر زمان راه‌اندازی در سال ،۲۰۱۱ بزرگترین مزرعه بادی جهان خواهد بود.
این مزرعه بادی در محدوده‌ای به مساحت ۲۳۲کیلومتر مربع بین سواحل "مارگیت" در بخش "کنت" و سواحل "کلاکتون" در بخش "اسکس" احداث شده و شامل ۳۴۱توربین خواهد بود.
قسمت کوچکتر از این طرح عظیم نیز با نام ""ثانت"( (Thanetدر ۱۱ کیلومتری ساحل "نورث فورلند" و در منطقه‌ای به وسعت ۳۵کیلومتر مربع احداث خواهد شد و شامل ۱۰۰توربین بادی خواهد بود.
وزارت صنایع و بازرگانی انگلیس اعلام کرد مزرعه بادی "لاندن اری" با هزینه ۱/۵میلیارد پوند، در زمان تکمیل شدن انرژی برق مورد نیاز تا ۷۵۰ هزار خانوار را تامین خواهد کرد.
هزینه مزرعه بادی کوچکتر "تانت" نیز ۴۵۰میلیون پوند برآورد شده‌است و پیش‌بینی می‌شود برق مورد نیاز ۲۴۰هزار خانواده انگلیسی را تامین کند.
وزارت صنایع و بازرگانی انگلیس همچنین اعلام کرد این دو نیروگاه بادی عظیم در راستای برنامه زیست محیطی بلند مدت دولت این کشور خواهند بود که بر اساس این برنامه تا سال ۲۰۲۰میزان تولید انرژی‌های تجدید پذیر در انگلیس باید به پنج برابر میزان فعلی برسد.
برنامه یاد شده علاوه بر فواید زیست محیطی، فرصتهای اقتصادی بسیاری را برای شرکتهای تجاری و ساکنین این مناطق ایجاد خواهد کرد.
خبرگزاری جمهوری اسلامی